Ulrike Dederer
Ulrike Dederer uczyła się lutnictwa u Vincenzo Bissolottiego w Międzynarodowej Szkole Lutniczej w Cremonie. W 1993 r. otrzymała w Cremonie dyplom ukończenia szkoły, a w Mittenwaldzie zdała egzamin czeladniczy. Rok później wzięła udział w Międzynarodowym Konkursie Lutniczym w Pradze; jej altówkę zakwalifikowano do finału i otrzymała I nagrodę za walory dźwiękowe.
W latach 1993-1997 pracowała w Atelier Jecklin w Zurychu z Manfredem Pelką i Andrea Bozzinim. Tam pogłębiła wiadomości w dziedzinie pielęgnacji, napraw i konserwacji instrumentów i smyczków. W latach 1998-2005 Ulrike Dederer współpracowała z Marcelem Richterem w Warsztacie Macholda w Wiedniu; punktem ciężkości były naprawy i ustawianie dźwięku oraz prace nad smyczkami. W tym czasie poznała wielu wybitnych artystów – muzyków – solistów i instrumentalistów znanych wiedeńskich orkiestr. Spotkania te były często źródłem inspiracji i doświadczeń lutniczki. W 2002 r. zdała egzamin mistrzowski.
Od 2005 r. mieszka, wraz z rodziną w Zurychu i posiada tam własne atelier. Punktem ciężkości jej pracy jest restauracja starych instrumentów i budowa nowych. Ostatnio zajmuje się także historycznymi instrumentami i ich oryginalnym dźwiękiem. Od 1998 r. Ulrike Dederer jest członkiem Szwajcarskiego Związku Lutników.
W maju 2011 roku została uhonorowana trzecią nagrodą XII Międzynarodowego Konkursu Lutniczego im. H. Wieniawskiego za skrzypce o godle "Diama". We wrześniu 2012 roku zbudowana przez nią altówka zwyciężyła w swojej kategorii na prestiżowym XIII Triennale w Cremonie.
