Prezentacja instrumentów zgłoszonych na XI Międzynarodowy Konkurs Lutniczy, 2006 Prezentacja instrumentów zgłoszonych do XI Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. Henryka Wieniawskiego, 2006 Jedne ze zgłoszonych na XI Międzynarodowy Konkurs Lutniczy im. Henryka Wieniawskiego skrzypiec Podziwianie detali instrumentów... Finałowe przesłuchania w warunkach estradowych

O Konkursie


Z międzynarodowego turnieju skrzypków, najstarszego na świecie, któremu od 70 lat patronuje Henryk Wieniawski (I Konkurs odbył się w 1935 r. w Warszawie, a od 1952 r. jego miejscem jest Poznań), wypączkowały dwie dalsze dyscypliny artystycznej rywalizacji. O ile konkursy kompozytorskie - z różnych przyczyn - nie rozwinęły skrzydeł, lutnictwo zakorzeniło się na zgoła światowym poziomie. Najpierw (w 1952 r.) - z prywatnych zbiorów kupca zbożowego Zdzisława Szulca, powstała pod jego kierownictwem kolekcja unikalnych instrumentów muzycznych, zaczątek muzeum, które dzisiaj (jako oddział Muzeum Narodowego), zalicza się do czołówki najznaczniejszych w Europie. Pięć lat później (w 1957 r.) było ono miejscem I Międzynarodowego Konkursu Lutniczego. Ponad 130 eksponatów, dzieł artystów-lutników z 16 krajów świata, poddano ocenie lutniczej i użytkowej. Czech Josef Vavra i Francuz Rene Quenoil otworzyli listę laureatów, dzisiaj już prestiżowego na obu półkulach konkursu, porównywanego z podobnymi w Cremonie, Mittenwaldzie, Moskwie, czy Londynie. W jedenastu jego dotychczasowych wydaniach oceniono przeszło 1500 instrumentów z 30 krajów wszystkich kontynentów. Około 60 nagrodzonych tworzy kolekcję państwową, z której stale korzystają młodzi wioliniści.

Poznańskie konkursy, gromadzące z czasem wybitnie uzdolnionych lutników i znakomitych w swym kunszcie jurorów o powszechnie uznanych autorytetach, walnie przyczyniły się do odrodzenia w Polsce i w wielu krajach świata, mocno zaniedbanej po wojnie, bardzo ważnej dziedziny rzemiosła artystycznego. Poprzez organizowane, na ogół jednocześnie, sympozja i konferencje, stały się także platformą wymiany doświadczeń różnych szkół i tradycji lutniczych, nie do przecenienia czynnikiem kulturotwórczym. Godzi się podkreślić, że Poznań jest jedynym w Polsce ośrodkiem kształcenia lutników na szczeblu średnim i wyższym. Zawdzięczamy to prof. Włodzimierzowi Kamińskiemu (1930 - 1993), następcy Z. Szulca (zmarłego w 1959 r), który muzeum rozwinął do znaczącej placówki i zakładu naukowego. Teraz jego dzieło kontynuuje i wzbogaca własnymi zainteresowaniami Janusz Jaskulski.

Poznańskie konkursy lutnicze są organizowane przez Towarzystwo Muzyczne im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu, przy współpracy ze Związkiem Polskich Artystów Lutników oraz z Muzeum Narodowym – Oddziałem Muzeum Instrumentów Muzycznych.

www.zpal.pl
www.mnp.art.pl