Krzysztof Meyer

  
Krzysztof Meyer w 1976 - IV Międzynarodowy Konkurs Kompozytorski im. H. Wieniawskiego i 2006 roku.

Krzysztof Meyer urodził się 11 sierpnia 1943 roku w Krakowie. Studiował kompozycję w krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej, początkowo w klasie Stanisława Wiechowicza, a po jego śmierci u Krzysztofa Pendereckiego. Kompozycję ukończył w 1965 roku, w następnym również teorię. Oba kierunki ukończył z wyróżnieniem.

Uzupełniające studia w zakresie kompozycji i gry na fortepianie odbył w Paryżu pod kierunkiem Nadii Boulanger w latach 1964, 1966 i 1968. W latach 1966-1968 współpracował z Zespołem MW-2, koncertując w kraju i w większości krajów europejskich. Po ukończeniu studiów podjął działalność pedagogiczną w uczelni krakowskiej (1966-1978), pełniąc również obowiązki prorektora (1972-1975) oraz kierownika Katedry Teorii Muzyki (1976-1987). Od 1987 roku jest profesorem kompozycji w Hochschule für Musik w Kolonii. Wykłady poświęcone muzyce współczesnej prowadzi w wielu krajach. Obok gry na fortepianie i pedagogiki uprawia również pisarstwo muzyczne. Jego monografię poświęconą twórczości Dmitrija Szostakowicza opublikowano w sześciu językach: po polsku, francusku, niemiecku, holendersku, hiszpańsku i rosyjsku. Krzysztof Meyer jest także autorem jeszcze obszerniejszej publikacji dotyczącej Witolda Lutosławskiego. W latach 1985-1989 był prezesem Związku Kompozytorów Polskich, a w okresie 1974-1988 uczestniczył w pracach komisji programowej festiwalu Warszawska Jesień. Za swoje utwory otrzymał wiele nagród krajowych i międzynarodowych, poczynając od I nagrody na konkursie im. Grzegorza Fitelberga (1968) za III Symfonię, Grand Prix Księcia Rainiera (1970) za operę Cyberiada, poprzez dwukrotne odznaczenie na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu (w 1970 roku za II Kwartet smyczkowy, a w 1976 roku za III Kwartet smyczkowy), aż po niemiecką nagrodę im. Johanna Herdera (1984), nagrodę Związku Kompozytorów Polskich (1992), nagrodę Fundacji im. A. Jurzykowskiego (1994) i nagrodę im. Jana Stamica (1996).

Ważniejsze kompozycje: opery (Cyberiada 1970, Klonowi bracia 1989, dokończenie opery D. Szostakowicza Gracze 1981); 6 symfonii 1964-1982, Fireballs 1976, Hommage a Brahms 1982, Musica incrostata 1988, Carillon 1993, Symfonia D-dur w stylu Mozarta 1977; koncerty instrumentalne: skrzypcowe, wiolonczelowe, na trąbkę, fortepianowy, obojowy, saksofonowy, fletowe, podwójny na harfę i wiolonczelę; utwory kameralne: 11 kwartetów smyczkowych, Trio fortepianowe 1980; kwintety: klarnetowy 1986, fortepianowy 1991; utwory fortepianowe: 5 sonat, 24 preludia 1978; utwory wokalno-intrumentalne: Śpiewy polskie 1974, Msza 1987, oratorium Stworzenie Świata.

________________________________________________________________________________________________

Capriccio interrotto na skrzypce i fortepian Krzysztofa Meyera powstało wiosną 2000 roku jako utwór obowiązkowy dla uczestników XII Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. Henryka Wieniawskiego. W odróżnieniu od zdecydowanej większości tradycyjnego repertuaru na podobną obsadę nie jest to popisowa miniatura dla skrzypka-wirtuoza, któremu skromnie towarzyszy pianista. Kompozytor potraktował obu muzyków jak kameralistów, toteż wspólnie muszą zmagać się z problemami technicznymi oraz intepretacyjnymi dzieła.

Poniżej interpretacje utworu w wykonaniu laureatów XII Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. H. Wieniawskiego:

Towarzystwo Muzyczne im. H. Wieniawskiego wspólnie z firmą DUX opublikowało płytę CD z kwintetami Krzysztof Mayera >