Jerzy Piórko
Jerzy Piórko urodził się 25 marca 1955 r. w Kocudzy w woj.lubelskim. Lutnictwa uczył się w latach 1969-1974 w Technikum Budowy Instrumentów Lutniczych w Nowym Targu, po czym podjął pracę w Dolnośląskiej Fabryce Instrumentów Lutniczych w Lubinie (był tam zatrudniony do 1982 r.). W roku 1882 otworzył w Lubinie własną pracownię. W latach 1989-1990 (9 miesięcy) oraz w 1992 r. (4 miesiące) odbył praktyki lutnicze w Kanadzie (w pracowni Josepha Kuna w Ottawie).
Jego dorobek twórczy obejmuje około 370 instrumentów, w tym 300 skrzypiec, 50 altówek i 20 wiolonczel. Uczestnik krajowych i międzynarodowych konkursów lutniczych: 1984 - II Ogólnopolskiego Konkursu Lutniczego im. Z. Szulca w Poznaniu - IV nagroda oraz dwa wyróżnienia; 1985 - Międzynarodowego Konkursu Lutniczego w Hradec Králové - finalista w kategorii altówek (V miejsce) oraz wyróżnienie za wybitne walory brzmieniowe; 1986 - VII Międzynarodowego Konkursu Lutniczego im. H. Wieniawskiego w Poznaniu - III nagroda oraz nagroda czeskiego pisma "Hudebni Nastroje" (kryształowy puchar) za wprowadzenie dwóch instrumentów do finału; 1987 - II Międzynarodowego Konkursu Lutniczego, Sofia, Kazanluk - finalista w kategorii skrzypiec (VI miejsce), Ogólnopolskiego Konkursu Lutniczego im. A. Stradivariego w Poznaniu - III nagroda; 1991 - VIII Międzynarodowego Konkursu Lutniczego im. H. Wieniawskiego w Poznaniu - I nagroda oraz nagroda za najpiękniejszy lakier (srebrna plakieta), ufundowana przez Związek Lutników Włoskich (ALI); 1994 - II Międzynarodowego Konkursu Lutniczego im. P. Czajkowskiego w Moskwie - finalista (XI miejsce) w kategorii skrzypiec.
Członek Związku Polskich Artystów Lutników od 1980 r., od 1991 r. - członek Komisji Kwalifikacyjnej ZPAL.
