Janusz Stalmierski


 


Janusz Stalmierski
urodził się 30 sierpnia 1959 roku w Stargardzie Szczecińskim. Studiował kompozycję w klasie prof. Andrzeja Koszewskiego w Akademii Muzycznej w Poznaniu. Wespół z trzema szczecińskimi muzykami utworzył w 1983 roku Pomorską Grupę Kompozytorów, mającą na celu propagowanie twórczości najmłodszej generacji kompozytorów polskich. W latach 1985-87 Pomorska Grupa Kompozytorów zorganizowała trzy edycje festiwalu muzyki współczesnej pn. „Młoda Muzyka Polska". Uczestniczył w Międzynarodowych Letnich Kursach Kompozytorskich w Rydzynie i Kazimierzu Dolnym (1982-1985); w Międzynarodowych Letnich Kursach Nowej Muzyki w Darmstadt (1986); w Międzynarodowych Kursach Kompozytorskich w Borovetz (1987).

Stalmierski jest laureatem konkursów kompozytorskich, m.in.: Ogólnopolskiego Konkursu na Pieśń Chóralną a cappella im. St. Wiechowicza (1981 i 1984); Konkursu dla Młodych Kompozytorów ZKP (1983); Konkursu Kompozytorskiego im. K. Szymanowskiego (1992). Jest także laureatem nagród, m.in.: Wojewody Szczecińskiego „za osiągnięcia  twórcze  w dziedzinie muzyki”; nagrody Artystycznej Szczecina. Jest autorem „Hejnału Szczecina" (1995). 

Trzon twórczości Stalmierskiego stanowi muzyka wokalno-instrumentalna. Muzyka ta powstawała z inspiracji poetyckich takich twórców jak Boecjusz, J. Donne, W. Blake, R. L. Stevenson, S. T. Coleridge, R. Browning, K. Kawafis, T. Hardy, R. Frost, E. Dickinson, R. Herrick. Tę przestrzeń twórczą reprezentują m.in.: „The bell tolls for thee" – na chór mieszany, oboje, klawesyn i smyczki (1988); „Rara si" – na chór mieszany i smyczki (1996); „Morskim cmentarzom – modlitwa" – na głos żeński i smyczki (1994); „No elegy song" – na chór mieszany, fortepian i perkusję (1996); „Emily Dickinson stories" – na sopran, chór mieszany i orkiestrę (2001); „Księga pieśni” – na sopran, baryton, chór mieszany i orkiestrę (2003); „ Something that is gone” – na głos żeński i smyczki (2005); „Sweet Spirit, comfort me” – cykl pieśni na baryton i fortepian (2009); The endlesse Day – na chór mieszany, harfę i smyczki (2009). W latach 1995 – 2006 kompozytor napisał trzy symfonie; „Symfonię czterech snów” – na sopran, mezzosopran, chór mieszany i orkiestrę (1995); Symfonię „Hymn do Słońca” – na sopran, mezzosopran, chór mieszany i orkiestrę (1999) i Symfonię „Chmura” – na sopran, chór mieszany i orkiestrę (2006). W roku 2011 na zamówienie prof. Romana Sowińskiego powstaje „Te Deum” na sopran, baryton, chór mieszany i  orkiestrę. Kompozycje te sumują doświadczenia kompozytora na polu muzyki wokalno – instrumentalnej.

Stalmierski nader chętnie wypowiada się na płaszczyźnie muzyki koncertującej. W tym nurcie powstały m.in. „Koncert kwitnącej róży” na gitarę i orkiestrę (1999); Koncert skrzypcowy „Nabożeństwa majowe” (2007) i Koncert akordeonowy „Klif” (2008). 

Kompozytor pisze także muzykę teatralną. Zrealizował m.in.: „Życie jest snem" Calderona, 1987; „Wesele" Wyspiańskiego, 1987; „Idiotę" Dostojewskiego, 1988; „Indyka" Mrożka, 1988; „Wieczernik" Brylla, 1990; „Antygonę" Sofoklesa, 1993; „Ubu Król" Jarry'ego, 1994;,  „Andersen, Andersen“ wg Andersena, 1997; „Bal u Salomona“ i „Zielona gęś” Gałczyńskiego, 2002.